Lode Runner op NES is een van die spellen die er in het begin eenvoudig uitziet - gewoon een kleine man die rondrennen, goud pakken - maar dan beginnen de vijanden te zwermen en je zweten plotseling over elke beweging. De bedieningselementen zijn strak en de graafmonteur (u kunt delen van de vloer zappen om vijanden vast te leggen of snelkoppelingen te maken) voegt deze raar bevredigende strategie -laag toe.

De eerste paar niveaus maken je gemakkelijk, maar in fase 5 ga je wazig gaten graven om die enge kale monniken te laten vallen die je achtervolgen. De goudplaatsing wordt later brutaal - sommige stukjes zijn praktisch aas voor hinderlagen. En ja, de muziek? Vreemd pakkend voor iets dat klinkt als een robot zoemend.

Als je deze graaft, dringt Hyper Lode Runner de chaos op met snellere vijanden, en Power Lode Runner voegt een aantal wilde nieuwe vallen toe. Geef me gewoon niet de schuld als je een uur lang op één niveau vastzit.

Besturingselementen: pijltoetsen om te bewegen, z om naar links te graven, x om rechts te graven. Dat is alles wat je nodig hebt ... totdat het dat niet is.