Vrijheid of dood op SNES is een van die diep gesneden strategiegames waardoor je je een revolutionaire oorlog-generaal voelt-als die generaal het troepenmoraal, de voorraden en de incidentele Britse hinderlaag constant in evenwicht moest brengen. Je begint met het kiezen van een kant (uiteraard ging ik Amerikaans, maar spelen als de Britten is ook vreemd leuk) en plotseling je hebt alles micromanaging, van het werven van milities tot het overtuigen van Frankrijk om je daadwerkelijk te helpen.

De gevechten zijn turn-based, maar de echte spanning komt van de overworld-kaart-het bekijken van vijandelijke bewegingen terwijl ze klauteren om je leger te voeden voordat de winterhits. De eerste keer dat ik een belangrijke strijd verloor omdat mijn troepen honger waren, schreeuwde ik eigenlijk op het scherm. Het heeft die old-school koei-diepte waar je de helft van je tijd doorbrengt met staren naar menu's, maar wanneer alles klikt, voelt het alsof je geschiedenis herschrijft.

Eerlijke waarschuwing: de leercurve is steil en de handleiding is in feite vereist om te lezen. Maar als je je eraan houdt, gaat er niets boven het trekken van een guerrilla -campagne met ragtag koloniale troepen tegen een professioneel leger. Verwacht gewoon niet dat George Washington je bedanken.