Landstalker op het Genesis is een van die isometrische actie-RPG's die aanvoelt als Zelda maar met zijn eigen rare charme. Je speelt als Nigel, deze stekelige haarharige Treasure Hunter die rondspringt alsof hij veren in zijn laarzen heeft, zijn zwaard naar vleermuizen zwaait en over drijvende platforms springt. Het perspectief is even wennen - soms zul je zweren dat een richel recht voor je staat, maar nee, het is eigenlijk één laag terug. In het begin frustrerend, maar je past je aan.

Wat bij mij bleef, was de sfeer. De muziek heeft deze avontuurlijke, enigszins melancholische toon, en de kerkers zitten boordevol puzzels waardoor je blokken, flip -switches en af en toe teruggaat wanneer je je realiseert dat je een sleutel hebt gemist. Combat is eenvoudig, maar sommige vijanden raken hard als je onzorgvuldig bent. En ja, er is een schat-gekweekte nuggets, pantserupgrades, de gebruikelijke-maar de echte trekking is het verkennen van deze dichte, doolhofachtige gebieden waar elk scherm iets verbergt.

Het is niet perfect (het springen kan janky zijn), maar het heeft persoonlijkheid. Als je van old-school actie-RPG's houdt met een beetje platforms erin gegooid, is deze het waard om op te graven.