King's Bounty on the Genesis is een van die spellen die me misleidde om te denken dat ik gewoon een eenvoudige fantasieravot speelde - totdat ik drie uur meteen verloor aan legermanagement en tactische blunders. Je begint met het kiezen van een heldenklasse (ik ga altijd Paladin, maar de goudbonus van de barbaar is verleidelijk) en wordt dan onmiddellijk in deze wereld in schaakbordstijl gegooid waar elke beweging telt. Recruiting -eenheden voelen als het samenstellen van het raarste fantasy -voetbalteam ter wereld - waarom zou je niet willen dat een leger van geesten ondersteund door een draak?

De veldslagen zijn echter waar het echt schijnt. Het positioneren van zaken, terrein beïnvloedt je boogschutters en soms staar je vijf minuten naar het scherm om te proberen te beslissen of het opladen van die skeletten de moeite waard is om de helft van je ridders te verliezen. De Pixel Art heeft die klassieke Genesis -charme, vooral wanneer spell -effecten het slagveld oplichten. Raak gewoon niet te gehecht aan je troepen - dit spel trekt geen stoten.

Het is eigenlijk de opa van de moderne strategie -RPG's, maar het houdt veel beter stand dan het heeft. Als je je ooit hebt afgevraagd waar Heroes of Might en Magic enkele van zijn ideeën hebben gekregen, hier is je antwoord.