Koning van de monsters op SNES is eigenlijk Godzilla ontmoet pro worstelen, maar met veel meer gebouwen worden verwoest. Je kiest een van de zes gigantische monsters - sommige zijn radioactieve mutanten, anderen zien eruit alsof ze uit een Kaiju -film kroopen - en dan gewoon absoluut gekke steden gaan terwijl ze de weegschaal van elkaar slaan.

De bedieningselementen zijn eenvoudig (grijp, punch, atomaire ademhaling, herhaal), maar er is iets vreemds bevredigend aan body-slamming je tegenstander door een wolkenkrabber. De eerste keer dat ik speelde, koos ik geon omdat hij eruitzag als een stekelige schildpad, maar blijkt dat hij langzaam is. Cyber Woo was veel meer mijn snelheid - schiet lasers uit zijn gezicht.

Het is niet de diepste jager, maar de Pixel Art houdt stand, vooral wanneer je een superbeweging activeert en het scherm flitst als een oude monsterfilm. Het beste gespeeld met een vriend, zodat je kunt ruzie maken over wie bedrogen is door de staartzweep te spammen. Verwacht gewoon geen comeback-verhaal-dit pure, domme, stamplekkende plezier.