Koning van de monsters is eigenlijk dat Godzilla Pro Wrestling ontmoet, maar met veel meer pixelateerde vernietiging. Je kiest een van de zes gigantische monsters-mijn go-to was altijd de vierarmige geon, maar de radioactief ogende gifgeest had een aantal vervelende bewegingen-en vervolgens gewoon hele steden af ​​te wringen terwijl hij tegen een andere kaiju vocht.

De eerste keer dat ik speelde, bracht ik per ongeluk een wolkenkrabber in het gezicht van mijn tegenstander en werd meteen verliefd. De bedieningselementen zijn eenvoudig (grijp, punch, atomaire adem), maar er is iets vreemds bevredigend aan het suplexen van een gigantische hagedis door een energiecentrale. En ja, de gebouwen verkruimelen eigenlijk als je iemand erin slaat - geen van die onverwoestbare achtergrond onzin.

Het is een spel met twee spelers. Mijn broer en ik ruzie maken over wie de vliegende te zijn (Astro Guy, uiteraard), en het scherm zou als gek schudden als beide monsters op elkaar stormden. De muziek is allemaal knapperige synth beats die klinken als een robotworstelwedstrijd, die op de een of andere manier perfect past. Verwacht gewoon geen diepe strategie-dit is puur, dom, smash-alles leuk.

Houd nog steeds stand als je van Janky 16-bit vechters houdt, waar de echte winnaar is die de meeste gebouwen omverslaat.