Kamen Rider Club op de NES is een van die rare, Janky Licensed -games uit de late jaren '80 die op de een of andere manier nog steeds charme hebben. Je springt rond als Kamen Rider (of een van de andere renners als je twee speler speelt), slaat monsters en ontwijkt obstakels die net iets af aanvoelen-alsof de hitboxen een beetje te genereus zijn of de sprongen raar. Het heeft die klassieke bandai -energie waar je kunt zien dat ze het hebben gehaast om de show te verzilveren, maar hey, de sprites zijn kleurrijk, en de muziek heeft die knapperige NES Synth -sfeer.

Eerste paar minuten? Je zult waarschijnlijk met een vijand met een vijand worden geplant, omdat de bedieningselementen even wennen, maar zodra het klikt, is het vreemd bevredigend in een "Dit zou niet leuk moeten zijn, maar het is" manier. Het echte hoogtepunt van twee spelers is het echte hoogtepunt-alles is twee keer zo chaotisch als je een buddy hebt die door niveaus met je struikelt. Verwacht gewoon niets diep; Het is pure, domme actie in arcade-stijl.

Als je van retro -games met ruwe randen houdt of gewoon van Kamen Rider houdt, is het een leuke kleine tijdcapsule. Anders zou je na een podium of twee hard kunnen stuiteren.