Juuouki is een van die Genesis -spellen die voelt alsof het verloren is gegaan in de vertaling - letterlijk. Je begint als deze krijger kerel (of misschien een demon? Eerlijk gezegd, de handleiding heeft niet veel uitgelegd) die rare, dikke monsters doorsnijdt in een wereld die lijkt op iemands neon kerker-kruipende droom. De bedieningselementen zijn in het begin stijf, maar zodra je de zwaardschommelingen en sprongen onder de knie hebt, is het vreemd bevredigend.

De sprites zijn enorm voor een Genesis -spel, en sommige van de vijandelijke ontwerpen zijn gewoon bizar op de beste manier - denk aan zwevende oogbollen met benen en gepantserde ridders die exploderen in vleesbrokken. Het heeft die klassieke "uitzoeken als je gaat" sfeer waar je waarschijnlijk een paar keer sterft, gewoon leren wat de power-ups zelfs doen. Ik zal niet liegen, de moeilijkheid spijkert hard na de eerste paar niveaus, maar dat hoort bij de charme. Als je van obscure 16-bits actie houdt met een kant van "What Am I Even speel", is dit een reis.