Man, Jammit op SNES neemt me mee terug - dit was het dichtst in de buurt van Streetball die we hadden voordat NBA Street opblies. De pixelateerde rechtbanken, die dikke personage sprites en die raar pakkende synth -soundtrack schreeuwen de jaren 90 op de beste manier. Je kiest je ploeg (ik ging altijd met de kerel in de hoofdband - geen logica, alleen vibes) en plotseling trek je belachelijke dunks die fysica tarten.

Het is niet bepaald simulatie -basketbal - meer alsof NBA Jam en een zaterdagochtend cartoon een baby hebben gekregen. De AI wordt soms raar agressief en de bedieningselementen duren een minuut om te klikken, maar als je eenmaal de turbo-dunk combo bedenkt? Pure serotonine. Verwacht gewoon geen diepe strategie-dit draait allemaal om flitsende bewegingen en laatste seconde zoemerkloppers. Houd nog steeds stand als je van die arcadey, overdreven sportchaos houdt.