Oké, dus instrumenten van chaos met in de hoofdrol Young Indiana Jones is een van die Sega Genesis -spellen uit de jaren 90 die er veel cooler uitzagen in het tijdschriftadvertenties dan het eigenlijk was. Je speelt als een kleine indy - hat, klop en allen - die over platforms en ontwijkingen in deze raar lege niveaus te ontwijken. De bedieningselementen zijn nogal stijf, en de vijanden verschijnen gewoon een soort van ... soms uit het niets.

Het heeft die klassieker "Ren van links naar rechts, zweep een paar jongens, herhaal" sfeer, maar met deze vreemde mix van platforming en ongemakkelijke gevechten. De zweep voelt alsof het bevredigend moet zijn, maar de helft van de tijd slingert je gewoon naar de lucht omdat de hitdetectie een beetje af is. En laat me niet beginnen met de kuilen - vallen voelt veel te straffen voor hoe janky de sprongen kunnen zijn.

Toch is er iets charmants aan als je van retro -games houdt. De muziek is fatsoenlijk en het zien van Indy als kind is best grappig. Verwacht hier gewoon geen Raiders van de verloren kwaliteit van het ARK-niveau.