De grootste avonturen op SNES van Indiana Jones is eigenlijk een liefdesbrief aan de oorspronkelijke trilogie-Raiders, Temple of Doom en de laatste kruistocht allemaal verpakt in één dikke 16-bits avontuur. Je begint op de Raiders -niveaus, zwaait je zweep naar slangen en ontwijkt keien zoals zijn 1981 helemaal opnieuw. De zweep voelt verrassend goed als je de timing naar beneden hebt, hoewel ik soms nog steeds in paniek raakt als het chaotisch wordt.

Wat cool is, is hoe elke filmsectie dingen verandert - het moment van Doom's Minecart -niveau is janky op die klassieke SNES -manier waar je veel zult sterven, maar op de een of andere manier toch opnieuw moet proberen. En ja, je krijgt wapens, maar munitie is beperkt, dus je vertrouwt uiteindelijk op de zweep zoals Indy zou doen. Sommige van de platforms is een beetje stijf, maar een perfecte zweepschommel om een put over te steken, wordt nooit oud.

Het is niet de diepste game, maar voor fans van de films, het zien van die iconische momenten pixelateerde hits precies goed.