Hotel schemering: Room 215 is een van die DS-spellen die bij je blijven-deeltkleed Noir Detective Story, deels langzaam brandend mysterie, met deze raar gezellige sfeer ondanks alle schaduwrijke personages die op de loer liggen. Je speelt als Kyle Hyde, een ex-cop die verkoper is geworden die in dit rundown-motel belandt, waar, verrassing, niets is wat het lijkt.

Het hele ding speelt zich af als een interactieve roman, maar met deze slimme DS -gimmicks - je houdt het systeem opzij als een boek, krabbeltjes met de stylus en zelfs een sigaret "roken" door in de microfoon te blazen (wat, ja, belachelijk aanvoelt maar raar past bij de stemming). De kunst is allemaal schetsmatig en was de weg, zoals vervaagde polaroids, en de muziek is gewoon deze perfecte jazzy achtergrond.

Het is geen actievolt-meer als rondhangen, praten met gasten die allemaal iets te verbergen hebben en samenvoegen waarom kamer 215 blijft komen in gesprekken. Het kostte me een tijdje om op te warmen naar het tempo, maar tegen de tijd dat ik het derde hoofdstuk raakte, was ik elke lade open voor het geval dat. Als je van sfeervolle verhalen houdt waar het hotel zelf als een personage aanvoelt, is deze de moeite waard om op te graven.