Dus, alleen thuis op het Genesis - ja, die. Het is precies wat je zou verwachten: een pixelateerde Kevin McCallister die rond zijn huis rent, vallen opzetten en de natte bandieten ontwijken. De bedieningselementen zijn een beetje stijf (klassieke 16-bit platformgerechtvogels), maar er is iets vreemds bevredigend aan het laten vallen van verfblikken op Harry en Marv's hoofden.

Je begint in het huis, klautert om dingen op te pakken zoals speelgoedauto's en BB -wapens - in feite alles wat niet is genageld - om wapens te veranderen. De muziek heeft die hectische vakantiejagersenergie en het sprite-werk is verrassend gedetailleerd voor een filmaansluiting. Ik ga niet liegen, de eerste keer dat ik speelde, werd ik verwoest door die inbrekers omdat ik me niet wist dat je alleen op bepaalde plekken vallen kon zetten. Trial and error, denk ik.

Het is niet het diepste spel, maar als je opgroeide met de film, is het een nostalgie -reis met net genoeg chaos om je een middag te vermaken. Verwacht gewoon niet dat het zal standhouden zoals sommige van de Genesis -grootheden.