Hebereke's popoon is eigenlijk Puyo Puyo, maar met de rare kleine jongens uit Ufouia - weet je, die bizarre NES -platformer waar je als pinguïn in een hoed speelde? Dezelfde energie hier. De gameplay is bekend als je een puzzelspel met vallende block hebt gespeeld: matchkleuren, maak kettingen, kijk hoe de vuilnisbak zich opstapt aan de kant van je tegenstander. Maar de echte charme komt van de personages die rondkomen en onzin schreeuwen terwijl je speelt.

Eerste match in, zul je merken dat de fysica een beetje zwaarder aanvoelt dan Puyo Puyo, en de kettingreacties zijn even wennen. De muziek heeft die vroege jaren 90 Snes -opgewektheid, alle springkussenssynths en chirpy melodieën. Het is niet het diepste puzzelspel dat er is, maar er is iets vreemds bevredigend aan het kijken naar Hebe (de belangrijkste pinguïn kerel) in paniek wanneer je hem op het punt staat te verpletteren met een 5-keten. Als je rare retro -mascottes en eenvoudige maar solide puzzelactie graaft, is dit een leuke tijd.