Grand Master is een van die obscure NES RPG's die nooit buiten Japan is gekomen, wat jammer is omdat het deze rare charme van ruwe ronde heeft. Je begint als deze eenzame krijger - ruw in de hand, geen uitleg - alleen hacken door monsters in een verrassend humeurige overwereld. Het gevecht is onhandig maar bevredigend als je er eenmaal aan gewend bent, en de kerkers hebben die klassieker "waar moet ik in de verkenning gaan?" stemming.

Wat me echt bijhoudt, is de muziek - het aantrekken van kleine chiptune -nummers die veel sfeervoller aanvoelen dan ze hebben om het recht te zijn. En ja, het is allemaal in het Japans, maar als je genoeg old-school RPG's hebt gespeeld, kun je er nogal doorheen modderen. Verwacht gewoon veel vallen en opstaan met menu's.

Het is niet perfect, maar er is iets met zijn rare, eenzame energie waardoor het in je hoofd blijft hangen.