GRANKSLAM - Het tennistoernooi is een van die sportwedstrijden in de vroege jaren 90 die op de een of andere manier het arcade -gevoel van tennis nagelt zonder te verzanden in realisme. Je kiest je speler (ik ging altijd voor de serve-en-volleytypen-meer plezier dan baseline slijpmachines), en de bedieningselementen zijn eenvoudig genoeg: tik op een regelmatig schot, houd vast voor stroom en bidt dat je timing niet is uitgeschakeld.

De rechtbanken zien er fatsoenlijk uit voor een Genesis -spel - grass, klei, hard - en de balfysica is eigenlijk logisch, wat toen niet altijd een gegeven toen was. Wedstrijden worden verrassend gespannen, vooral als je een set bent en klautert om een smerig plakje terug te geven. Het is niet zo flitsend als sommige latere tennisspellen, maar het heeft dat verslavende "nog maar één meer match" aan de hand.

Als je old-school sportspellen graaft, is dit een solide backhand-winnaar.