Grandslam - Het tennistoernooi '92 is een van die vroege tennisspellen uit de jaren 90 die op de een of andere manier het arcade -gevoel spijkert zonder overdreven ingewikkeld te zijn. Je kiest uit een handvol spelers (geen echte profs, alleen generieke power hitters en baseline slijpmachines), en de wedstrijden bewegen snel - geen eindeloze rally's hier. De bedieningselementen zijn eenvoudig: de ene knop voor reguliere opnamen, een andere voor LOBS en timing is veel meer dan chique trucs.

Wat ik leuk vind, is hoe pittig het voelt. De balfysica is een beetje zwevend, maar op een manier die die cross-court winnaars bevredigend maakt. De rechtbanken zien er fatsoenlijk uit voor het tijdperk, met een mooi contrast tussen klei en gras, maar verwacht geen details op Wimbledon-niveau. En ja, het is alleen Japan, maar menu's zijn eenvoudig genoeg om erachter te komen-kapot maken tot je speelt.

Als je van retro-sportspellen houdt, is dit een solide serve-en-volley-pick.