Gon on SNES is een van die rare kleine platformers die bij je blijven - vooral omdat je speelt als een kleine, knorrige dinosaurus die niet eens kan springen. Ja, dat is de gimmick. In plaats daarvan stomp je vijanden, beklim je wijnstokken en klim je spullen om met deze hilarische staartwip die alles vliegt. De kunst heeft die dikke, kleurrijke 16-bit charme, en sommige niveaus hebben deze stiekeme puzzels waar je rotsen moet stuiteren of vijanden voor je moet breken.

Het is niet super moeilijk, maar er zijn momenten waarop je stopt en naar het scherm staart, zoals: "Hoe moet ik daar moeten komen?" (Pro-tip: staart-whipping een schildpad in precies de juiste hoek doet meestal het lukt.) Als je de manga hebt gelezen, zul je een aantal leuke referenties zien, maar zelfs als je dat niet hebt gedaan, is het gewoon een solide, eigenzinnige platformer met veel persoonlijkheid. De doodsschittering van die kleine dinosaurus als hij wordt geraakt? Perfect.

Absoluut een van de meer unieke SNES -spellen die zich verstoppen in de achtercatalogus.