Golvellius op het Sega Master System is een van die rare, prachtige Action-RPG-hybriden die aanvoelt als Zelda als het een identiteitscrisis heeft. Je begint in deze heldere overwereld, snijdt struiken en steekt rond grotten, maar dan glijd je plotseling naar beneden verticale grotten ontwijken vleermuizen en spikes zoals een soort platformer. De bedieningselementen duren even om eraan te wennen - uw zwaardzwaai heeft deze vreemde vertraging die u eerst overrompeld blijft.

Wat me echt bijhoudt, zijn de baasgevechten-elk is dit enorme schermvullende monster waardoor je op zoek bent om hun patroon te achterhalen terwijl je gezondheid neerstaat. De muziek heeft ook die klassieke 8-bit charme, vooral de kerkershema's met hun griezelige, looping melodieën. Het is janky op plaatsen (veel geluk met sommige van die pixel-perfecte sprongen), maar er is iets speciaals aan hoe het verschillende genres op stampt zonder om regels te zorgen. Als je old-school avonturen graaft die spelen door hun eigen rare logica, is deze het waard om af te stoffen.