Masters of Combat is een van die old-school Sega Master System-jagers die op de een of andere manier zowel onhandig als raar bevredigend aanvoelen. Je kiest uit een handvol krijgskunstenaars - elk met hun eigen stijve maar verschillende bewegingen - en dan zijn het alleen jij, een twijfelachtige hitdetectie en veel knoppenpuree. De achtergronden zijn deze pixelateerde dojo's en stadsgezichten die eind jaren 80 schreeuwen, en de muziek? Pure cheesy synth beats.

In het begin bleef ik verliezen omdat ik het als Street Fighter behandelde, maar nee - dit gaat veel meer over het timen van die ongemakkelijke springschoppen en hopen dat je speciale beweging eigenlijk landt. De AI houdt ervan om dezelfde combo's te spammen, dus na een paar rondes begin je de patronen te zien. Het is janky, zeker, maar er is iets vreemds charmant over hoe moeilijk het episch probeert te zijn met zo weinig om mee te werken.

Als je van retro -jagers houdt, is dit een leuke kleine tijdcapsule - verwacht geen soepele combo's of balans.