GameBoy Wars Turbo is een van die Game Boy -edelstenen die op de een of andere manier kleine pixeltanks als een episch slagveld aanvoelen. Je begint met het kiezen van je factie-ik ging altijd met het Green Army, geen idee waarom-en dan is het meteen in grid-gebaseerde chaos. De eerste paar beurten voelen eenvoudig genoeg aan: verplaats je eenheden, neem fabrieken over, snip misschien een vijandelijke infanterie als je je vet voelt. Maar dan begint de AI je te flankeren, en plotseling klauter je om een ​​brug vast te houden met alles wat overblijft van je artillerie.

De sprites zijn dikke en bevredigende, explosies zijn slechts een snelle flits van pixels, en de muziek laat op de een of andere manier elke beweging dringend aanvoelen. Het heeft die klassieke "One More Turn" -pull, vooral als je naar je laatste tank bent en op de een of andere manier een comeback trekt. Ik ga niet liegen, ik ben een paar gevechten verloren door te onderschatten hoe stiekem de AI kan zijn met mist van oorlog ingeschakeld.

Als je ooit uren aan geavanceerde oorlogen hebt verspild, is dit net als zijn scrappy kleine voorganger. Verwacht gewoon geen genade van de latere missies.