Fushigi Na Dungeon is een van die game boy -klassiekers die op de een of andere manier steeds weer vreemd stierf. Je begint in deze kleine pixelateerde kerker, volledig onvoorbereid - je eerste wapen is meestal een houten zwaard dat breekt als je het te veel zwaait, en de helft van de drankjes die je puff is uiteindelijk gif. Trial and error is de naam van het spel hier.

De kerkers verschuiven elke keer dat u binnenkomt, dus het onthouden van lay -outs zal u niet redden. Het ene moment stampt je Slijs, de volgende minuut word je verwoest door een nabootsing die doet alsof je een schatkist bent. En laat me niet eens beginnen met de hongermonteur - niets doet pijn meer dan uithongeren omdat je verdwaald bent op vloer 3.

Het is brutaal, maar er is iets charmants aan de manier waarop het je blijft terugtrekken. Misschien is het de chiptune -muziek of het feit dat elke run aanvoelt als een nieuwe ramp die wacht. Hoe dan ook, het is een kerker -crawler die je hand niet vasthoudt, en dat is wat het de frustratie waard maakt.