Man, Frogger op SNES neemt me mee terug. Ken je dat moment wanneer je het voor het eerst opstart en die springkussen van kleine themamuziek hoort? Directe nostalgie. De Pixel Art houdt verrassend goed stand - die auto's zien eruit alsof ze daadwerkelijk snel rijden en de wateranimaties? Vreemd bevredigend.

In het begin lijkt het eenvoudig: haal de kikker thuis. Maar dan kun je de snelheid van een logboek verkeerd inschatten, of een vrachtwagen komt uit het niets, en plotseling schreeuw je tegen het scherm. De alligators zijn het ergste-ze zien eruit alsof ze dutten totdat ze je mid-hop op je klikken. Klassieke arcade -chaos.

Het is een van die spellen waar je zweert dat je na één ronde stopt, maar dan ben je vijf kikkers diep en mompelen "nog maar één keer." De SNES-versie spijkert die old-school-uitdaging zonder goedkoop te voelen. Als je een zwak hebt voor retro -games die je hand niet vasthouden, is deze nog steeds geweldig.