Fossiele jagers: Champions is eigenlijk Pokémon ontmoet archeologie - maar met veel meer vuil onder je nagels. Je begint fossielen op te graven (sommige zijn gemakkelijke vondsten, anderen duren er eeuwig om te spotten) en maak ze vervolgens zorgvuldig op in deze raar bevredigende mini-game waar je rots weggaat zonder het bot te beschadigen. Beschas dat, en je Vivosaur komt er zwakker uit, wat ... ja, ik heb dat op de moeilijke manier geleerd.

De gevechten zijn turn-based maar met een wending: het aanpassen van zaken, en sommige aanvallen werken alleen van dichtbij of van ver. Mijn eerste team was een puinhoop (waarom dacht ik dat drie lange afstand dino's een goed idee was?), Maar als je eenmaal onder de knie hebt, klikt het. Ook de ontwerpen? Sommige Vivosaurussen zien eruit alsof ze uit een metalalbumhoes zijn gelopen, en ik ben er hier voor.

Het heeft die klassieke DS -charme - eenvoudig maar verslavend, met net genoeg strategie om je team tussen gevechten te laten aanpassen. Als je ooit uren aan fossiele tentoonstellingen als kind verspilt, raakt dit hetzelfde raar specifieke jeuk.