Flashback op SNES is een van die spellen die bij je blijft-des vanwege zijn humeurige sci-fi sfeer, deels omdat Conrad's rare kleine runcyclus in mijn hersenen wordt verbrand. Je wordt wakker in een jungle zonder geheugen, alleen een pistool en een aantal serieus springachtige reflexen. De bedieningselementen duren een seconde om te klikken (in het begin vasthouden om te rennen voelt raar aan), maar zodra je de voorhoede hebt aan het rollen en ledge-grabbing, voelt Conrad rond verrassend soepel.

Het gaat niet alleen om het fotograferen van aliens - hoewel dat helpt. Je gooit rotsen om bewakers af te leiden, langs camera's te sluipen en zelfs enkele lichte puzzels op te lossen. De niveaus zitten boordevol kleine details, zoals flikkerende neonborden in de stad of Conrad's overdreven "oh crap" gezicht wanneer hij een sprong mist. Raak gewoon niet te gehecht aan je gezondheidsbar - dit spel gaat je niet rustig aan.

Als je voorbij de eerste onhandigheid kunt pushen, is er hier een raar meeslepende wereld. Die eerste keer dat je de regenachtige straten van New Washington in stapt? Geeft me nog steeds koude rillingen.