Flashback op de Sega Genesis is een van die spellen die bij je blijft. Je speelt als Conrad, dit geheugenverlies GBI -agent in een gelikte cyberpunk -toekomst, en vanaf het begin word je in deze rare jungle -planeet gegooid met niets anders dan een pistool en een aantal serieus gladde rotoscoped animaties. De bedieningselementen duren een seconde om te klikken - rollen en richten voelen zwaar aan, bijna als Prins van Perzië, maar met blasters - maar als ze dat eenmaal doen, is het pure tevredenheid.

Waar ik van hou is hoe het verhaal zich ontvouwt. Je maakt het verleden van Conrad samen door deze rare flashbacks (vandaar de naam) terwijl je buitenaardse huurlingen ontwijkt en omgevingspuzzels oplost. De kunststijl? Houd nog steeds stand-Moody, gedetailleerd en druipen gewoon met die sci-fi sfeer uit de jaren 90. En ja, het is moeilijk. Eén verkeerde sprong- of mislukte schot, en je herlaadt, maar dat maakt het spijkeren gewoon een perfecte run nog zoeter.

Als je dit vroeger hebt gemist, is het eigenlijk een tijdcapsule van alles wat geweldig is aan filmische platformers.