Duck Tales 2 op de NES is een van die vervolg die daadwerkelijk standhoudt - nog steeds heeft dat klassieke Capcom -platformgevoel, maar met een paar extra trucs. Je bent weer Scrooge McDuck, stuitert rond op je wandelstok als een soort rijke Pogo -stick, jagen op schatten over nieuwe kaarten zoals de Bermuda Triangle en Niagara Falls. De bedieningselementen zijn strak, de muziek is pakkend (natuurlijk), en er is zelfs wat lichte puzzeloplossing als je daarvan houdt.

Wat cool is, is dat ze deze keer een winkelsysteem hebben toegevoegd-je kunt je hard gestolen geld uitgeven aan upgrades of hints, wat helpt als je vastloopt. De niveaus vertakken iets meer dan de eerste game, dus er is enige herhalingswaarde om terug te gaan voor gemiste paden. Ik ga niet liegen, de laatste baas is lastig, maar op die bevredigende NES -manier waar je echt het gevoel hebt dat je de overwinning hebt verdiend.

Als je de eerste leuk vond, is dit meer van die goedheid met net genoeg nieuwe dingen om het interessant te houden.