Dragon Slayer-Eiyuu Densetsu II is een van die old-school RPG's die voelt alsof het is gemaakt voor mensen die graag iets te veel malen. Je begint zwak-zoals: "Een verdwaalde kobout kan je dag niet verpesten" zwak-maar bouw langzaam je held op door turn-based gevechten en kerker kruipen. De Pixel Art heeft die klassieke Sega Genesis -charme, met dikke sprites en verrassend humeurige achtergronden voor zijn tijd.

Wat ik leuk vind, is hoe unapologically retro het is. Geen handhoudende, geen questmarkeringen-alleen jij, een zwaard en veel ronddwalen om erachter te komen welke NPC eigenlijk een nuttige aanwijzing heeft. Het magische systeem is in het begin een beetje onhandig, maar als je het eenmaal onder de knie hebt, wordt het frituren van vijanden met vuurballen nooit oud. Verwacht gewoon geen luchtige playthrough-dit laat je werken voor die draken-lagende glorie.

Als je geduld hebt voor RPG Pacing uit de jaren 90 en een zwak voor games die zichzelf niet uitleggen, is het een solide tijdcapsule.