Dragon Ball Z: Super Butouden was mijn eerste smaak van DBZ -vechtspellen vroeger, en man, het houdt nog steeds stand. Je springt meteen in de actie met Goku, Vegeta en de bende, die Kamehamehas en laatste flitsen trekt die eigenlijk krachtig aanvoelen - vooral als je in die intense bundelstrijd terechtkomt waar je knoppen als gek stampt om de andere man te overweldigen.

De verhaalmodus omvat alles van Piccolo Jr. tot Cell, wat destijds een groot probleem was, omdat de meeste games de Saiyan Saga nauwelijks hebben aangeraakt. En ja, de podia zijn enorm-je ziet je kleine jagerspictogrammen op de radar uit elkaar drijven midden-battle, wat behoorlijk wild was voor een SNES-spel. Met de toernooidodus kunt u het recht op acht spelers gaan met maximaal acht spelers (als u zoveel vrienden en controllers had), en het ontgrendelen van geheime personages zoals Broly hielden me terug.

Het heeft nooit een Amerikaanse release gekregen, wat jammer is, maar als je ooit een exemplaar tegenkomt, is het een solide stuk drakenbalgeschiedenis. Het sprite -werk ziet er nog steeds geweldig uit en die superbewegingen worden nooit oud.