Man, Davis Cup World Tour neemt me mee terug - dit was een van die Sega Genesis -tennisspellen waardoor je het gevoel gaf dat je in een echte match was. De animaties zijn een beetje stijf volgens de normen van vandaag, maar toen? Die serve beweging voelde soepel als boter. Je kiest je land (ik ben om de een of andere reden altijd met Australië geweest) en plotseling zweet je over elke volley tegen Spanje of de VS

Wat ik leuk vind, is hoe de game nagels die arcade-y tennis voelen-geen gecompliceerde knopcombo's, alleen knapperige voorhands en backhands waar timing meer belangrijk is dan wat dan ook. De menigte wordt zelfs wild als je een gekke cross-court winnaar haalt. En ja, de AI kan brutaal zijn over hogere moeilijkheden-sommige van die baseline-bijeenkomsten zullen je de controller wit maken.

Het is niet de diepste tennis sim die er is, maar voor snelle wedstrijden of een nostalgie -hit, houdt het nog steeds stand. Geef me niet de schuld als je om 2 uur 'Nog een game' begint te mompelen.