Ooit een van die arcade -shooters gespeeld waar de vijanden veel te veel persoonlijkheid hebben? Dat is Cosmo Gang - de video op SNES. Je blaast deze goofy, grote ogen buitenaardse wezens die eruit zien alsof ze een rave van de ruimte hebben gecrasht-de helft van hen stuitert rond alsof ze op veren zijn, anderen kamikaze duiken naar je tijdens het grijnzen. Vreemd charmant voor een spel over ruimtegenocide.

Het eerste niveau schiet je in met vrolijke muziek en eenvoudige patronen, dan ontwijk je plotseling een discobal van de dood, terwijl drie verschillende vijandelijke types van alle kanten zwermen. Ik verloor mijn eerste schip aan een grijnzende paarse kerel die zigzageerde alsof hij er een te veel ruimtes frisdranken had gehad. De power-ups helpen, maar veel succes met het pakken wanneer het scherm een pixelateerde vuurwerkshow is.

Het heeft die klassieker "nog een try" pull - zelfs als je zweert dat de laatste baas bedrogen. De pure synth -kaas van de soundtrack van de soundtrack, en eerlijk gezegd? Het slaat. Je neuriet het nadat je de console hebt uitgeschakeld.