Gevechtsachtige azen (bèta) is dat klassieke 16-bit hondengevecht jeuk waarvan je niet wist dat je het nodig had. Zodra je het opstart, word je in een pixel-perfecte hemel gegooid-geen tutorials, gewoon smoren en gaan. De bedieningselementen voelen strak aan, zoals een ouderwetse arcade-kast, maar met net genoeg gewicht om bankieren bevredigend te maken.

Eerste missie? Een eenvoudige "schiet drie bommenwerpers" opwarming ... totdat vijandelijke jagers van alle kanten zwermen. Het scherm vult zich met kogels, en plotseling weef je door luchtafweer alsof je zijn bovenste pistool op een CRT is. Ik heb mijn eerste run verprutst door beurten over te schieten-de P-38-handgrepen verslaan veel anders dan het Spitfire.

Wat me echt kreeg, waren de kleine details: de manier waarop je motor sputtert wanneer je beschadigd bent, of hoe wolken kort doelen verdoezelen. Het heeft die "nog een try" -ergie waar je zweert dat je de volgende keer beter ontwijkt. Als je ooit wijken hebt verspild na brander of gewoon de dagen van het zitten van gekruiste benen voor een Genesis missen, is dit een no-brainer.