Chrono Trigger is een van die SNES -klassiekers die gewoon bij je blijft. Je begint als Crono, dit stille roodharige kind dat per ongeluk in een tijdreisje wordt gegooid na een freak-ongeluk op de Millennial Fair. Alleen al het eerste uur stuitert je tussen middeleeuwse kastelen, post-apocalyptische woestenijen en een verrassend levendig prehistorisch dorp-allemaal met die moordenaar Yasunori Mitsuda-soundtrack die de stemming bepaalt.

The Combat is deze gelikte hybride van turn-based en realtime, waar vijanden daadwerkelijk rond het slagveld bewegen. Eerst stampte ik gewoon de basisaanvallen, maar dan realiseer je je hoe bevredigend het is om dubbele en drievoudige techneuten met je feest samen te voegen. Frog's Water Sword Slash gecombineerd met Crono's bliksem? Chef's Kiss.

Deze specifieke hack tweakt enkele van de Colosseum-gevechten en voegt een paar kwaliteit van leven toe-niet te drastisch, net genoeg om herhalingen een beetje frisser te laten voelen. Nog steeds hetzelfde briljante verhaal over vriendschap, gevolgen en het stoppen van het einde van de wereld in meerdere tijdperken. Het feit dat je echt kunt zien hoe je keuzes door de tijd rimpen, wordt nooit oud.

Ook geen spoilers, maar er zijn een dozijn verschillende eindes, afhankelijk van wanneer u besluit om de laatste baas onder ogen te zien. Mijn eerste playthrough Ik heb helemaal een heel personage gemist omdat ik op het juiste moment niet terugging naar een bepaald tijdperk.