Castle of Illusion on the Genesis (of Mega Drive, als je zin hebt) is een van die klassieke Disney -platformers die gewoon de charme nagelt. Je speelt als Mickey Mouse-niet de afgezwakte moderne versie, maar de old-school, vastberaden kleine man-hopping door bossen, met speelgoed gevulde kamers en, natuurlijk, een enge kasteel. De Japanse versie, Fushigi no Oshiro Daibouken, is eigenlijk hetzelfde spel, maar met een veel coolere titel.

Wat opvalt, is hoe strak de bedieningselementen voelen. Mickey stuitert van vijanden, gooit appels als een professional, en de niveaus hebben deze dromerige kwaliteit waar je het ene moment gigantische boeken ontwijkt, de volgende keer dat je een helling van een snoep gecoate naar beneden glijdt. De muziek? Absolute oorwormen. Ik neuriet soms nog steeds het hoofdthema.

Het is niet super lang, maar elke fase heeft kleine geheimen en alternatieve paden om te vinden. En eerlijk gezegd, de laatste baasgevecht tegen Mizrabel is precies het juiste soort frustrerend - je zult schreeuwen, maar je zult je ook een kampioen voelen als je haar eindelijk verslagen. Houdt vandaag nog steeds stand.