Capcom's Gold Medal Challenge '92 is een van die NES -sportspellen die op de een of andere manier baan- en veldevenementen intens maakt - zelfs als je gewoon knoppen als een maniak stampt. Je kiest je atleet (ik ging altijd eerst voor de sprinter), spring dan in evenementen zoals de 100m dashboard, verspringen of speerworp. De bedieningselementen zijn eenvoudig, maar timing is belangrijk - als je het ritme niet op de hindernissen spijkert, eet je vuil voor de pixelateerde menigte.

Wat cool is, is hoe overdreven het voelt voor een Olympische sim. Je man rent zo snel dat zijn benen wazige noedels en het polsstokspringen worden? Pure chaos. De modus met twee spelers is echter waar het echt schijnt-niets zoals het kijken naar je vriend in de drievoudige sprong terwijl je nauwelijks voorbij schrapt met een brons.

Besturingselementen zijn eenvoudig: Z en X voor de hoofdacties, pijlen om te bewegen. Geef het spel niet de schuld wanneer je duimen kramp na de 400m. Het is dat soort arcadey, knop-stoppelende plezier waardoor je tegen het scherm schreeuwt.

Als je van NES Sports Games houdt, is dit een solide keuze - vooral met een buddy. Neem misschien pauzes tussen evenementen, tenzij je geniet van handkrampen.