Bulai Fighter is een van die NES -shooters die niet genoeg liefde krijgt. Je begint met het schieten door zijkerscrolniveaus, dan verschuift het perspectief plotseling naar top-down-Kinda gooit je eerst af, maar op een goede manier. De acht-directionele schietpartij voelt zijn tijd ver vooruit en laat je diagonaal richten terwijl je vijandelijk vuur ontwijkt.

Wat me echt verslaafd was, waren de wapenupgrades. Je verzamelt deze power-ups die je schotpatronen veranderen, en sommige zijn gewoon brutaal tegen bazen. De Bulai -bases worden moeilijker als je gaat, maar uitzoeken welk wapen het beste tegen elk werkt, is de helft van het plezier. Raak gewoon niet te gehecht aan je upgrades-het opnieuw instellen van je terug naar de pea-shooter-modus, en dat is wanneer dingen stressvol worden.

Het heeft die klassieke "nog een try" -ergie, zelfs als de moeilijkheid uit het niets spijkt. De Game Boy -versie is ook fatsoenlijk, maar het origineel van de NES schijnt echt.