BUDOKAN: De Martial Spirit is een van die old-school EA-vechtgames die iets anders probeerden-in plaats van alleen maar dudes te ponsen, je traint in een dojo in vier vechtsporten: Kendo, Karate, Bojutsu en Nunchaku. De sfeer gaat meer over discipline dan over flitsende combo's, waardoor het eerlijk gezegd een beetje stijf aanvoelt in vergelijking met dingen zoals Street Fighter, maar er is iets vreemds bevredigend aan het spijkeren van de timing op een perfecte BO -staking.

Eerste paar minuten? Je kiest je jager (ik ging altijd eerst met de karate -man), dan gooit het je meteen in sparringwedstrijden met deze soort janky maar charmante animaties. De bedieningselementen duren even om eraan te wennen-de helft van de bewegingen voelt alsof je net zoveel vecht tegen de D-Pad als je tegenstander. Maar zodra het klikt, voelt het landen van een schone hit solide, vooral in de toernooidodus, waar de AI daadwerkelijk een gevecht aanhoudt.

Het is absoluut een product van zijn tijd - geen franje, geen verhaalmodus, alleen jij en de dojo. Als je van retro -jagers houdt met een langzamer, bijna methodisch tempo, heeft deze een rare niche -aantrekkingskracht. Verwacht gewoon geen sterveling van opwinding.