Bubsy: Claws Encounters of the Furred Kind is een van die platformers uit de jaren 90 die het bijna had. Je speelt als deze wiscracking -bobcat die rent, springt en - het meest belangrijk - onhandig door massieve, kleurrijke niveaus doorgaat. De fasen zijn veel groter dan uw gemiddelde SNES -platformer, met woestijnen, fabrieken, zelfs enkele trippy neonzones. En ja, de muziek slaat op die klassieke chip-tune manier.

Probleem is dat Bubsy bedieningselementen zoals hij de helft van de tijd op rolschaatsen staat. Je mist sprongen omdat zijn momentum raar aanvoelt, en als je een klap krijgt? Directe dood-geen ringen of power-ups om u te redden zoals in Sonic. Toch is er charme hier: de niveaunamen zijn dumb-funny ("Wat zou er misschien mis kunnen gaan?"), En wanneer de bedieningselementen samenwerken, voelt het door lussen en stuiteren op trampolines geweldig. Het is geen Mario Killer, maar het heeft persoonlijkheid. Geef me gewoon niet de schuld als je jezelf voor de tiende keer in een put bijzet.

De eerste game deed het goed genoeg om een aantal vervolgjes te spawnen, maar eerlijk gezegd heeft geen van hen de rare magie vastgelegd die deze had.