Brawl Brothers is een van die SNES versloeg ze op de een of andere manier onder de radar vroeger, maar man, het is een explosie met een vriend. Je kiest uit drie raar specifieke jagers - een bokser, een worstelaar of een krijgskunstenaar - en begin meteen je een weg te banen door straten vol met goons die er allemaal uitzien als afgewezen Mad Max extra's. De sprites zijn dik, de hits voelen bevredigend zwaar aan en er is iets hilarisch aan het suplexen van iemand in een vuilnisbak.

Wat maakt het opvallen? De tag-team monteur. Je kunt halfgevecht tussen twee personages ruilen, wat gimmicky klinkt totdat je je realiseert hoe soepel het werkt als je wordt gezwam. De worstelaar is mijn go-to-niets beats kleren op drie jongens tegelijk. Verwacht hier gewoon geen diepe overlevering; Het verhaal is eigenlijk "slechteriken bestaan, ga ze slaan", maar dat is alles wat je echt nodig hebt. De muziek heeft die vuile synth -sfeer uit de jaren 90 die op de een of andere manier elke hit luider voelt.

Het zijn geen straten van woede, maar het is veel beter dan het recht had om te zijn. Perfect voor wanneer je iets chaotisch wilt, maar geen zin hebt om combo's te onthouden.