Blue Crystal Rod is een van die obscure SNES-edelstenen die nooit uit Japan zijn gehaald-wat jammer is, want als je van old-school kerker crawlers met een wending houdt, heeft deze een rare charme. Het is de vierde game in de Tower of Druaga -serie, maar maak je geen zorgen als je de anderen niet hebt gespeeld; Je krijgt het nog steeds snel onder de knie.

Je begint in deze doolhofachtige toren, gewapend met niets anders dan een zwaard en een aantal serieus onhandige controles (hey, het is 1994). De draai? Je hackt niet alleen door monsters - je lost puzzels op, het vinden van sleutels en het uitzoeken hoe je zelfs de volgende verdieping kunt bereiken. Sommige kamers laten je rechtstreeks misleiden, zoals nepwanden of vijanden die alleen verschijnen als je op de verkeerde plek stapt. Het kostte me veel te lang om te beseffen dat ik een skelet op een schakelaar moest lokken om een deur te openen.

Het heeft dat klassieke "Die and Retry" -gevoel, maar met voldoende geheimen om je te laten porren. De muziek is ook verrassend griezelig - die SNES -synths doen veel zwaar werk. Verwacht gewoon geen wandeling in het park; Deze speelt volgens zijn eigen regels.