Man, als je ooit het gevoel had dat je in de vroege jaren '90 voetballen - bewerkte menigten, dikke sprites en alles - billwalsh college football op SNES Nails It. De gameplay is eenvoudig maar stiekem diep zodra je de playbooks ingaat. Ik herinner me dat ik eerst Notre Dame had gekozen (omdat, natuurlijk) en onmiddellijk werd verwoest door de verdediging van de AI totdat ik ontdekte hoe ik de formaties daadwerkelijk kon lezen.

De graphics zijn pure nostalgie - blocky -spelers, die raar bevredigende tackle -animaties en een soundtrack die eigenlijk gewoon gedigitaliseerde vechtnummers op Loop is. Het is niet flitsend volgens de normen van vandaag, maar er is iets vreemds charmant over hoe rauw het voelt. En ja, de bedieningselementen duren even om eraan te wennen, vooral als je verwend bent door moderne sportspellen, maar als het eenmaal klikt, bel je audiather als een coach die er een te veel Gatorades heeft gehad.

Als je van retro -sportspellen houdt, is dit een tijdcapsule die het waard is om af te stoffen. Verwacht gewoon geen genade van de CPU over hogere moeilijkheden.