Dostum, 90'lı yılların başlarında futbol oynuyormuş gibi hissetmek istiyorsanız - pikselli kalabalıklar, tıknaz spriteler ve hepsi - SNES'de Walsh College futbolu çivi. Oyun kitaplarına girdikten sonra oyunun basit ama sinsi derin. Önce Notre Dame'i seçtiğimi hatırlıyorum (çünkü elbette) ve oluşumları nasıl okumayacağımı anlayana kadar AI'nın savunması tarafından hemen mahvolduğunu hatırlıyorum.

Grafikler saf nostalji - havalı oyuncular, garip bir şekilde tatmin edici mücadele animasyonları ve temelde sadece Loop'ta sayısallaştırılmış dövüş şarkıları. Bugünün standartlarına göre gösterişli değil, ama ne kadar çiğ hissettiği konusunda garip bir şekilde büyüleyici bir şey var. Ve evet, kontrollerin alışması bir dakika sürüyor, özellikle de modern spor oyunları tarafından şımarıksanız, ancak tıkladıktan sonra, çok fazla gatorates olan bir koç gibi sesli sesler arayacaksınız.

Eğer retro spor oyunlarına giriyorsanız, bu tozlanmaya değer bir zaman kapsülüdür. Sadece daha yüksek zorluklar için CPU'dan merhamet beklemeyin.