De NASCAR-uitdaging van Bill Elliott is een van die old-school NES-racers waar, ja, je eigenlijk gewoon veel links hebt, maar op de een of andere manier is het vreemd bevredigend. De tracks voelen strak aan, en als je je niet precies goedt, eet je de muur hard. De AI -stuurprogramma's zijn ook geen pushovers; Ze zullen je in het gras duwen als je ze laat.

In het begin voelen de bedieningselementen een beetje stijf aan, alsof je meer met de auto worstelt dan ermee rijden. Maar na een paar ronden, begin je in een ritme te komen - brake net voor de curve, maak je in de bocht en sla het dan meteen op het. Het motorgeluid is puur 8-bits gegrom, en eerlijk gezegd wordt het nooit oud.

Het is niet de diepste racesim die er is, maar voor een snelle dosis nostalgie houdt het nog steeds stand. Verwacht gewoon niet Daytona USA.