Als je van old-school RPG's houdt die je hand niet vasthouden, is Bard's Tale op NES de moeite waard om te kijken-weet gewoon waar je aan begint. Het is een gestripte poort van de klassieke computersversie (ze premden op de een of andere manier drie floppy schijven aan het spel in één kleine cartridge), dus verwacht niet alle toeters en fluitjes. Maar wat is er over? Pure kerker-kruipende, first-person stijl, waar elke verkeerde beurt je feest kan verwoest door een willekeurig monster.

Je begint met het opzetten van een groep avonturiers-vechters, magiërs, de gebruikelijke verdachten-en wordt onmiddellijk in deze grimmige, doolhofachtige stad gegooid waar iedereen praat in cryptische hints. De turn-based van het gevecht, de spreuken hebben rare namen die je nodig hebt om te onthouden, en veel succes met het in kaart brengen van de kerkers zonder grafisch papier. Het is brutaal in die bevredigende RPG -manier van de jaren 80, waar de overwinning zich daadwerkelijk verdiend voelt.

Funny ding: de vervolgjes hebben NES nooit buiten Japan gekomen, dus dit is alles wat we hebben. Houd nog steeds stand als je er geduld voor hebt.