Man, Ayrton Senna's Super Monaco GP 2 houdt nog steeds stand als een van de beste racegames over de Genesis. Zodra je begint, word je recht in de strakke bochten van Monaco gegooid-geen handige, alleen pure racen in arcade-stijl uit de jaren 90. Het gevoel van snelheid is wild, vooral als je nauwelijks langs een tegenstander in die smalle straten knijpt.

Wat ik leuk vind, is hoe het realisme in evenwicht houdt met dat klassieke Sega Arcade -gevoel. De auto's omgaan alsof ze echt gewicht voor hen hebben, maar je kunt nog steeds poederen als een maniak als je dapper genoeg bent. En ja, de AI rommelt niet - ben te comfortabel en ze zullen je in de vangrails schuiven.

Het heeft die "nog een race" -haak, vooral als je de eerste plaats in de laatste ronde achtervolgt. Geef me gewoon niet de schuld als je je realiseert dat je de controller een uur recht hebt gekregen.