Ooit een Shogi -spel tegengekomen en dacht: "Ja, ik zou dit waarschijnlijk kunnen overvlakken"? Shingiryuu zal je heel snel vernederen. Het is een Super Nintendo Shogi -titel - misschien wel Japans schaken, maar met veel meer stukken die op rare manieren bewegen. In het begin ziet het bord eruit als iemand die Kanji overal naartoe heeft gemorst, maar als je eenmaal voorbij bent, is er hier eigenlijk een solide game.

Je begint tegen de AI, en het rommelt niet rond - zelfs in de "Beginner" -modus, het zal je stukken vangen alsof je ze in een slechte buurt hebt achtergelaten. Het coole deel? Het is gebaseerd op de strategieën van de echte Shogi -meester Katou Hifumi, dus je wordt eigenlijk geschoold door een legende. Graphics zijn eenvoudig (het is tenslotte SNES), maar de verplaatsingsanimaties hebben deze bevredigende kleine klik wanneer je een vastgelegde stuk weer in het spel laat vallen.

Ik ga niet liegen, het is niche - maar als je ooit Shogi wilde leren zonder een strenge Japanse opa die je elke beweging beoordeelt, is dit een rare chill -manier om het te doen.