Ardy Lightfoot is een van die rare, vergeten SNES -platformers die op de een of andere manier onder de radar gleed. Je speelt als deze vossen kerel (die eerlijk gezegd meer op een kat lijkt) die door kleurrijke, enigszins janky niveaus springt met die charme uit de jaren 90. De bedieningselementen duren een seconde om te wennen - overleden glijdt een beetje als hij stopt, alsof hij op ijs is - maar zodra het klikt, stuitert het af van vijanden en het pakken van edelstenen voelt zich vreemd bevredigend.

Het heeft die klassieker "Run Right, Hit Stuff, Find Secrets" sfeer, maar met een aantal vreemde power-ups zoals een boemerang en ... een Pogo-stick? Ja, het is raar. De muziek is pakkend op die repetitieve SNES -manier, en het sprite -werk is verrassend gedetailleerd voor een spel waar niemand over praat. Ik ga niet liegen, sommige van de latere niveaus worden brutaal met het platform, maar er is iets vreemds verslavend aan. Als je obscure retro -dingen graaft, is dit een nette kleine tijdcapsule.