Als je opgroeide met het kijken naar animaniacs , is dit Sega Genesis -spel pure nostalgie - maar zelfs als je dat niet deed, is het nog steeds een chaotische, belachelijke goede tijd. Je stuitert tussen Yakko, Wakko en Dot, elk met hun eigen rare kleine vaardigheden (Wakko's hamer is vreemd bevredigend om te slingeren). De niveaus zitten boordevol domme grappen en verwijzingen naar de show, zoals die waar je Ralph de bewaker in een gang ontwijkt.

Het is ook niet alleen platforms - er zijn deze willekeurige minigames die opduiken, zoals een geheugenmatch met pink en de hersenen of een ritmesegment waar je een orkest (slecht) uitvoert. De muziek is pakkend als de hel, en het Sprite-werk houdt eigenlijk stand voor een 16-bits spel. Verwacht gewoon niets diep - het draait allemaal om de onzin. Ik neuriet nog steeds het themalied na het spelen.