Oké, dus de geweldige Spider-Man op DS is eigenlijk dat je de hele web-slingerende fantasie in een klein scherm propt-en op de een of andere manier werkt het een beetje. Je begint te vallen in een verkleinde New York, en ja, swingen voelt in het begin een beetje stijf aan (het is een DS-game), maar na een paar minuten krijg je het ritme van tikken om webs te schieten en jezelf tussen gebouwen te gooien. Combat is eenvoudig maar bevredigend - schurken punchen, aanvallen ontwijken, af en toe het pistool van een man wegtrekken met een web. Het verhaal is je gebruikelijke spidey -tarief - stop slechteriken, grappen maken - maar er is iets vreemds charmants om het allemaal te zien spelen in dikke DS -graphics. Ga niet liegen, de camera vecht je soms als je binnenshuis bent, maar langs pixelateerde billboards zwaaien? Voelt nog steeds cool. Als je nostalgie hebt voor handheld superheldenspellen, is dit een solide time-moordenaar.