Ooit een van die raar verslavende treinsims uit het NES -tijdperk gespeeld? Een Ressha de Ikou is precies dat - een Japans juweeltje waar je eigenlijk een trein dirigent bent die niet probeert te crashen. Klinkt eenvoudig, maar de timing wordt snel brutaal.

Je begint met het kiezen van een route (ik ging eerst eerst met de schilderachtige, uiteraard), en plotseling jongleer je met snelheid, stops en signalen terwijl het pixelateerde platteland voorbij zwaait. Een station missen? Oeps, punten aangemeerd. Slam in een andere trein? Spel over. De chiptune -soundtrack zorgt op de een of andere manier aan zelfs falen aanvoelt vrolijk.

Het is een van die spellen waar je om 2 uur 'Nog een poging' blijft zeggen. De bedieningselementen zijn stijf op die klassieke NES -manier, maar zodra deze klikt, is het vreemd bevredigend. Geef me gewoon niet de schuld als je begint te mompelen over tijdschema's in je slaap.